معارف اسلا می

آنچه از روايات بدست مي آيد و بر آن اجماع شده است. دو تن از پيامبران الهي تا الان زنده هستند آن دو نفر حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ و حضرت خضر ـ عليه السلام ـ مي باشند.
حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ يكي از پيامبران الهي و صاحب كتاب است مسيحيت كنوني معتقدند كه او كشته شده و به صليب كشيده شد. ولي در آيات 157 و 158 سوره نسأ قرآن فرموده است كه آن حضرت به صليب كشيده نشد بلكه امر بر دشمنان وي مشتبه شد و خداوند او را به سوي خود بالا برد و در روايات شيعه و سني نيز وارد شده است كه او پيش چشم ياران خود از زاويه خانه خود به آسمان رفته و در آسمان زنده است.[1]
آنچه از اين منابع فهميده مي شود صعود حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ به آسمان و زنده بودن و نزدول شان در زمان ظهور حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ مي باشد. ولي چيزي از وضعیت زندگي فعلي ايشان در روايات به چشم نمي خورد.
در هنگام ظهور حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ از آسمان فرود مي آيد و پشت سر حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ نماز مي گذارد. و يهود و نصاري وقتي او را مي بينند. عده اي به مهدي ـ عليه السلام ـ ايمان مي آورند و به مسلمانان مي پيوندند.
او از آئين حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ پيروي كرده و به تبليغ دولت كريمه حضرت مهدي و اسلام مي پردازد. وقتي فرود مي آيد صليب را شكسته و خوك را مي كشد و ماليات وضع كرده و به قدري مال به مردم مي دهد كه ديگر كسي قبول نمي كند.[2]
ايشان به همراه مسلمانان به جنگ يهود رفته و طبق بعضي از روايات دجّال به دست ايشان كشته مي شود مهم ترين نقش حضرت عيسي اين است كه به كشورهاي مسيحي رفته و به نفع دولت حضرت مهدي تبليغ مي كند. به تدريج و به روال طبيعي در هدايت ملل غربي گام بر مي دارد و تحول در عقايد و سياست غربي ها بوجود مي آورد. خرافات حكومت ها و تمدن هاي غربي را بر ملا مي سازد. خداوند جل جلاله به دست او معجزاتي را آشكار مي كند. ثمره اين تلاش و تبليغ ها كاهش دشمني حكومت هاي غربي نسبت به اسلام و ايمان و اسلام آوردن آن ها مي باشد. بنابراين آن حضرت در پيروزي و موفقيت اسلام بر اديان و مكاتب نقش مهمي را ايفاء مي كند.[3]
حضرت عيسي پس از چهل سال از فرود آمدنش، از دنيا مي رود و بدست مسلمانان و حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ در كنار قبر مادرش در قدس دفن مي گردد.[4]
اما حضرت خضر ـ عليه السلام ـ بعضي او را پادشاه يا دانشمند و يا مرد صالحي مي دانند ولي منابع شيعه و سني به پيامبر بودن او تأكيد دارند. او از فرماندهان بزرگ لشگر ذي القرنين بوده و به همراه او به مكاني رفته و آب حيات نوشيده است.[5] حضرت علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايند: خضر ـ عليه السلام ـ از آب حيات نوشيد و هر كس از آن آب بنوشد براي هميشه تا روز قيامت زنده است.[6] پس حضرت خضر تا روز قيامت نمي ميرند و همين نكته از روايات فهميده مي شود. ولي از جزئيات زندگي او اطلاعي در دست نيست اما بطور كلي سير زندگي حضرت خضر را در سه مرحله مي توان نام برد.
1. مرحله اي كه حضرت خضر ـ عليه السلام ـ در خفاي كامل بوده و بر احدي ظاهر نمي شد. از اين مرحله زندگي ايشان هيچ مدركي در دست نيست.
2. مرحله اي كه براي حضرت موسي ـ عليه السلام ـ و بعضي از انبياء و پيامبر اسلام و ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ ظاهر مي شود.
ظهور حضرت خضر براي پيامبر در اين دوره و دوره ائمه اطهار پررنگ تر است. و با پيامبر حشر و نشر زيادي داشته و با ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ مصاحبت داشته اند. در اين خصوص رواياتی وارد شده است كه به جهت رعايت اختصار از ذكر آن ها خودداري مي شود.
3. حضرت خضر در دوره حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ ظهور كامل پيدا مي كند و از صحابه حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ مي باشد. و در جنگ هاي آن حضرت شركت مي كند. او يكي از وزيران قوي و با كفايت حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ مي باشد. طبق بعضي از روايات يك بار به دست دجال كشته شده و دوباره زنده مي شوند.[7]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1- عصر ظهور، علي كوراني،‌ترجمه عباس جلالي.
2-خضر نبي، محمد مهدي بهداروند.

پي نوشت ها:
[1] . مجلسي، محمدباقر، بحارالانوار، مؤسسة الوفاء، چاپ دوم، 1403 هـ ق، ج 14، ص 325.
قرشي، علي اكبر، قاموس قرآن، دارالكتب الاسلاميه، چاپ يازدهم، ج 3، ماده عيسي.
طباطبائي، محمد حسين، تفسير الميزان، ذيل تفسير آيه 158 سورة نساء.
[2] . كوراني، علي، ‌عصرظهور، ترجمه عباس جلالي، انتشارات سازمان تبليغات، چاپ دوم، ص 342.
[3] . همان، ص 343.
[4] . همان، ص 342.
[5] . قمي، ابراهيم، تفسير القمي، موسسة دارالكتاب، چاپ سوم، 1404 هـ ق، ج 2، ص 119.
ابن اثير، الكامل في التاريخ، بيروت، دار صادر، چاپ اول، 1385، ج 1، فصل خضر و موسي.
[6] . حويزي، ، تفسير نورالثقلين، موسسه اسماعيليان، چاپ چهارم، 1412 هـ ق، ذيل آيه 158 نساء.
[7] . اين مطالب در همه منابعي كه ذكر شده، بدست آمده است.